CORPUS BIBLIORUM ÆTATIS REFORMATIONIS | ||
[Titelseite] zum Textanfang | ||
NOVVM IN[=]
APVD INCLYTAM
CVM PRIVILEGIO
| ||
[73-2] zum Textanfang | ||
EVANGELIVM SECVDVM
MARCVM | ||
[I] | ||
[1] [4]INitiū euāgelij Ieſu Chri-
ſti filij dei, [2] ſicut ſcriptum eſt in prophetis. Ecce ego mitto nunciū meum ante faciem tuam, qui præparabit uiam tuā ante te, [3] uox clamantis in deſerto, para[-] te uiam domini, re₍ct₎as facite ſemitas eius. [4] Erat baptizās in deſerto Ioannes, & prædicans baptiſmū pœnitentiæ in remiſſionem peccatorum. [5] Et egredieban- tur ad eum tota Iudææ regio, & hie- roſolymitæ, & baptizabantur omnes ab illo in Iordane flumine, confiten- tes peccata ſua. [6] Erat aūt Ioannes ueſti[-] tus pilis cameli & zona pellicea circa lū[-] bos ſuos, & ueſcebatur locuſtis, ac mel- le ſylueſtri, [7] & p̅dicabat, dicens. Veniet qui fortior eſt me poſt me, cuius non ſum idoneus, ut procumbens ſoluam corrigiam calciamentorum. [8] Ego quidem baptizaui uos in aqua, ille uero bapti- zabit uos ſpiritu ſan₍ct₎o. [9] Et fa₍ct₎nm eſt in diebus illis, uenit Ieſus a Naza- reth Galiææ, & baptizatus eſt a Ioan- ne in Iordane. [10] Et ſtatim cum aſcende- ret ex aqua uidit diſcindi cœlos, & ſp̉m̅ quaſi columbā deſcendentē ſuper illū. [11] Et uox fa₍ct₎a eſt de cœlis. Tu es filius meus dile₍ct₎us, in quo mihi bene com- placitum eſt. [12] Et continuo ſpiritus illum emittit in deſertum, [13] & erat illic in deſer[-] | ||
G to dies | ||
[74-2] zum Textanfang | ||
EVANGELIVM 74 | ||
to dies q̅draginta, & tentabatur a ſata-
na, eratque cū beſtijs, & angeli miniſtra- bant illi. [14] Poſtquam autē traditus eſſet Io- annes. uenit Ieſus in Galilæam prædi- cans euangelium regni dei, [15] & dicēs. im[-] pletum eſt tempus, & appropinquauit regnū dei, reſipiſcite & credite euan- gelio. [16] Cū ambularet aūt ſecus mare ga[-] lilææ, uidit Simonē & Andreā fratrem eius, iacientes retia in mare, erant em̅ pi[-] ſcatores. [17] Et dixit eis Ieſus. Venite poſt me, & faciam uos fieri piſcatores hoim. [18] Et protinus reli₍ct₎is retibus, ſecuti ſunt eum. [19] Et progreſſus illinc puſillum, uidit Iacobū filium Zebedæi, & Ioannē fra[-] trem eius, qui & ipſi in naui ſartiebant retia, [20] & ſtatim uocauit illos. Et reli₍ct₎o patre ſuo Zebedæo in naui cū mercen[-] narijs, ſecuti ſunt cum. [21] Et ingrediuntur Capernaū, & ſtatim ſabbatis ingreſ- ſus in ſynagogā docebat. [22] Et ſtupebant ſup̱ do₍ct₎rina eius. Erat em̅ docens eos tanquam poteſtatē habens, & nō ſicut ſcri- bæ. [23] Et erat in ſynagoga eorum homo in ſpū imundo, & exlamauit, [24] dicens. Ah, Quid rei nobis tecū eſt Ieſu nazarene, ueniſti ad perdendum nos? Noui te qui ſis, ſan₍ct₎us dei. [25] Et increpauit illum Ieſus, dicens. Obmuteſce & exi de ho- mine. [26] Et cum diſcerpſiſſet eum ſpiritus imundus, & exclamaſſet uoce magna, exijt ab eo. [27] Et obſtupuerunt omnes, ita ut conquirerent inter ſe, dicentes. Quid eſt hoc? Quæ do₍ct₎rina noua hæc? Quia cum poteſtate etiam ſpiriti- bus immundis imperat, & obediunt ei. [28] Emanauit autem fama eius ſtatim in totam undique regionem Galilææ finitimam. [29] Et protinus e ſynagoga | ||
egreſſi | ||
[75-2] zum Textanfang | ||
SECVNDVM MARCVM 75 | ||
egreſſi, uenerunt in domū Simonis &
Andreæ, cū Iacobo & Ioanne. [30] Socrus aūt Simonis decumbebat febricitans, & ſtatim dicunt ei de illa. [31] Et accedens erexit eam apprehēſa manu eius, & re- liquit eam febris continuo, & miniſtra[-] bat eis. [32] Veſpere aūt fa₍ct₎o cū occidiſſet ſol, afferebant ad eum ad oēs male ha[-] bentes, & qui a dæmonio agitabantur. [33] Et ciuitas tota congregata erat ad ho- ſtiū. [34] & ſanauit multos qui ægrotabant uarijs morbis, & dæmonia multa eijcie[-] bat, & non ſinebat loqui dæmonia, quoniam nouerāt illum [35] & mane mul- ta adhuc no₍ct₎e cū ſurrexiſſet, egreſſus eſt, abijt Ieſus in deſertū locū, ibique cū orabat [36] & proſecutus eſt eū Simō, & q̱ cū illo erant. [37] Et cū inueniſſent eum, di[-] cunt ei, Omnes te quærunt. [38] Et ait illis. Eamus in proximos uicos, ut & ibi p̅di[-] cem. In hoc em̅ egreſſus ſum. [39] Et erat prædicās in ſynagogis eorum. & in to- ta Galilæa, & dæmonia eijciens. [40] Et ue- nit ad eum leproſus deprecans eum, & genu illi fle₍ct₎tēs, ac dicens illi. Si uis po- tes me mundare. [41] Ieſus autem miſertus protenſa manu, tetigit illum, & dicit ei. Volo, mundare. [42] Et cum dixiſſet, ſta- tim diſceſſit ab eo lepra, & mundatus eſt. [43] Et cōminatus ei, ſtatim eiecit illū. [44] & dicit ei. Vide ne cui q̱cquam dicas, ſed abi teipſum oſtende principi ſacerdotum, & offer pro emundatione tua quæ præ[-] cepit Moſes in teſtimonium illis. [45] At il[-] le egreſſus cæpit prædicare multa & di[-] uulgare ſermonē, ita ut iam non poſſet manifeſte introire in ciuitatem, ſed fo- ris in deſertis locis erat, & conuenie- bant ad eum undique. | ||
G 2 Et iteru | ||
[Juni 2006 – Wolf-Dieter Syring] zum Textanfang |